یافارس الحجاز...

محدث نوری رحمةالله علیه در کتاب النجم الثاقب به نقل از احتجاج طبرسی روایت کرده که نوشته ای از جانب حضرت ولیعصر(عج)به محمد ابن عثمان که از نواب خاص حضرت بودصادر شد که در آن مرقوم فرمودند:"اما وجه انتفاع مردم به من در در زمان غیبت مانند انتفاع خلق است به آفتاب در وقتی که ابر آن را فرا گیرد و از نظرها غایب گرداند"

حضرت در این کلام خود را به آفتاب پشت ابر تشبیه کرده اند.حال سوال این است که چه تشابهی میان امام غایب وآفتاب پشت ابر است یا به عبارت دیگر وجه شبه در این تشبیه چیست؟

اولین وجهی که به ذهن میرسد این است که خورشید در منظومه شمسی کار هدایت سایر کرات را به عهده دارد وبا جاذبه خود آنها را در مسیر خودشان هدایت میکند ، تا جایی که اگر قدری جاذبه خورشید کم یا زیاد شود این کرات از مدار خود خارج می شوند ویا با شدت به خورشید نزدیک شده واز شدت حرارت آن نابود میشوند ویا از خورشید دور میشوند و به خاطر کم شدن دما ویا برخورد با سایر کرات باز نابودی در انتظار آنهاست.پس این جاذبه خورشید است که آنها را در مدار خودشان هدایت میکند.حال اگر ابرها بین خورشید وزمین حایل شوند ، گرچه اهل زمین خورشید را نمی بینند اما خورشید وظیفه خود را نسبت به هدایت زمین در مدار خود انجام می دهد.در مورد امام غایب نیز گرچه از دید ما پنهان است اما نور وجود وعلم و هدایت وسایر فیوضات وکمالات و خیرات به برکت آن حضرت به خلق می رسد و به برکت شفاعت وتوسل به ایشان حقایق ومعارف بر حق جویان آشکار وبلاها وفتنه ها از آنها دور می شود،چنان که در زمان هر حجتی چنین بوده،خداوند درآیه33سوره انفال میفرماید:"وماکان الله لیعذبهم وانت فیهم"

وجه دوم شاید این باشد که همچنان که در زمان پنهان شدن خورشید پشت ابر عده ای منتظرند تا ابرها کنار رفته و نور آفتاب طالع شود،در زمان غیبت نیز عده ای از مومنین ومخلصین وموقنین منتظر فرج هستند ومایوس نمی شوند.

سوم آنکه کسی که در زمان غیبت منکر وجود آن حضرت با وجود انوار امامت و آثار ولایتش باشدمانند کسی است که منکر وجود آفتاب شود وقتی که پشت ابر محجوب است.

وشاید اینهم باشد که در هنگام ابر برخی از مردم از لابلای ابرها شعاعی از نور خورشید را می بینند،در زمان غیبت هم دلهای پاک توفیق حضور یافته وپنجره ای از قلبشان به سوی آن خورشید عالمتاب باز می کنند وخانه دل را به نور جمال آن نازنین منور می سازند.

از بزرگی پرسیدم که چه کنیم تا حضرت راببینیم، چه زیبا وظریف فرمود مهم نیست که اورا ببینی ، مهم این است که چگونه ببینی.گفتم یعنی چه؟فرمود یعنی وقتی اورا دیدی از تو راضی باشد.چرا که اگر تو اورا نمی بینی او پیوسته تو را می بیند:

امان ز لحظه غفلت که شاهدم هستی

گفتم چه کنم ؟ فرمود :

     آینه شو جمال پری طلعتان طلب     

                                جاروب زن به خانه سپس میهمان طلب

 

               الهم عجل لولیک الفرج....

نیمه شعبان بر همه عاشقان منتظر مبارک